HOPE for Horses: Van veulen naar rijpaard, zelf doen?

Uiteraard helpt opvoeding en weten waar je paard vandaan komt ook een heel stuk, maar het is niet zo dat wanneer je paard bij jou is geboren inrijden een vanzelfsprekendheid is. De basis is heel belangrijk. Wat leer je je paard? En vooral ook: Hoe leer je het hem of haar!

Geduld is het sleutelwoord
Heel veel voorbereidingen op het rijden kun je zelf doen! Echt! Geduld is hierbij het sleutelwoord en zorg ervoor dat je het proces niet persoonlijk maakt. Zie het als een leerschool voor beiden. Vaak hoor ik: “Dat doet mijn paard expres!” maar een paard denkt niet na over welke actie het zal gaan doen, het handelt naar hoe het zich voelt. Dus expres? Hmm.... daar kun je je vraagtekens bij zetten. Vooral jonge paarden zijn nog heel instinctief in hun reacties.

Onze eigen gefokte merrie is zo goed als zadelmak geboren. Dekentjes, dekjes, zadeltje, zolang mama het goed vond, dan zij ook. Onderschat hierbij de rol van de moeder niet! Van veulen af aan leert het veulen/ jonge paard al van zijn moeder en zijn kudde. De kudde genoten, maar vooral de moeder, geven signalen af die het jonge dier zal overnemen.
 
Werk aan vertrouwen en aan een band
Vaak heb ik met één van de andere paarden in de wei gereden waar ons veulen ook stond, dus iemand boven haar was al normaal voordat er iemand op haar rug kwam. Van veulen tot vier jarige (persoonlijk laat ik ze graag wat langer doorgroeien i.v.m. de processen die nog plaatsvinden) zijn er al leuke oefeningen die je met je paard kunt doen. Wennen aan het longeren, werken met lange lijnen, schrikparcoursen, trailer laden en wandelen, zijn zomaar een paar ideetjes. Dit geeft alvast vertrouwen en een band.
Het tegenovergestelde maak ik ook mee. Geboren en getogen op een plek waar alles rustig aangeboden wordt, maar het inrijden is een “probleem” vanwege angsten.
 
Hoe dan verder met zoveel angst en spanning?
Herhaling is hierbij een heel belangrijk punt. Herhalen,herhalen, herhalen totdat het voor je paard zo gewoon is geworden dat het bijna saai begint te worden.  Bij deze herhaling is het heel belangrijk om de reacties van je paard goed in de gaten te houden. Wordt de spanning meer? Dan ben je waarschijnlijk iets te ver gegaan en zal je eerst een stapje terug moeten doen. Laat het paard zien dat hij/zij relaxed blijft, dus kauwt en geïnteresseerd kijkt naar wat je aan het doen bent? Dan kun je besluiten om te stoppen en de volgende keer verder te gaan. Wanneer de volgende keer weer alles in rust gaat kun je misschien een stapje verder gaan.
 
Durf op tijd te stoppen
Soms is op tijd stoppen veel meer waard dan verder willen gaan. Vertrouwen is immers het sleutelwoord, maar omdat we uiteindelijk wel de bedoeling hebben om te gaan rijden zijn we ook opzoek naar vooruitgang.
Bij een paard met veel spanning moet je niet verder willen gaan voordat het paard weer ontspannen is. Een gespannen paard leert niets en uiteindelijk ben je langer bezig om je doel te bereiken.
Soms is dat alleen een zadel opleggen en op het krukje naast het paard gaan en verder niets. Soms kun je de beugels naar beneden doen (voor het geluid en het bungelen) of over het paard heen hangen. Per keer, per dag, per moment kan dit anders zijn, niet voorbij een grens gaan is hierbij zo belangrijk!
Tijdens het werken vanaf een krukje, dus het hangen op je paard is het belangrijk om een persoon te hebben die je helpt en die jij en je paard vertrouwen.  Een stabiel persoon op de grond die weet wat hij/ zij doet is van groot belang! Kies voor iemand voor met ervaring en geduld!

Blijf kijken naar de signalen, hiermee geef je vertrouwen.
Dit proces is bij stressvolle paarden niet klaar in zes weken! Dit proces loopt eigenlijk al vanaf de veulentijd. Nogmaals, hoe meer je blijft luisteren naar een paard met spanning en durft toe te geven dat verder gaan misschien niet verstandig is, hoe sneller je uiteindelijk resultaat zult zien. Je gaat sneller en stabieler met een stressvrije vooruitgang, dit is de basis die je legt voor je paard.  Voor een hele carrière die nog in het verschiet ligt mogen we best de tijd nemen toch?