Eiwitten zijn noodzakelijk voor de aanmaak en het herstel van lichaamsweefsels. Drachtige en zogende merries, veulens en paarden in de groei hebben een relatief hoge eiwitbehoefte. Pony's en zogenaamde "sobere" rassen, zoals Haflingers, Fjorden en IJslanders hebben daarentegen een veel lagere eiwitbehoefte. Een te veel aan eiwitten kan leiden tot problemen zoals {bultjes}, {hoefbevangenheid} of Spierbevangenheid. Over een tekort wordt echter veel minder gesproken. Terwijl de aanwezigheid van voldoende goed afbreekbare eiwitten een absolute voorwaarde is voor het goed functioneren van belangrijke lichaamsprocessen! Een "eiwitarm" dieet moet u dan ook beslist niet geven zonder overleg met uw dierenarts.

De gemiddelde eiwitbehoefte 
De eiwitbebehoefte van paarden is onder andere afhankelijk van de wijze waarop het paard gebruikt wordt en de leeftijd van het paard.
De eiwitbehoefte wordt uitgedrukt in percentage ruw eiwit. Deze waarde staat op ieder voer en voedingssupplement vermeld, meestal in procenten. Om de hoeveelheid ruw eiwit per kilogram voer om te rekenen naar grammen moet dit getal vermenigvuldigd worden met 10.

De gemiddelde eiwitbehoefte is ca:
Veulen 16%
Jaarling 14%
Drachtige merrie 14%
Prestatiepaard 10-12%
Paard in de wei 10%
Dekhengst 10-12%
Ouder paard 14%
^{Bron: Horse & Rider maart 2000.}
Deze tabel gaat ervan uit dat het paard grashooi krijgt. Als u lucerne geeft kan het percentage eiwitten in het voer lager zijn.
Jong, vers gras bevat minstens 12% eiwitten. Ouder gras (dus ook het hooi hiervan) bevat gemiddeld 5-6% eiwitten. Lucerne is een goede aanvulling van extra eiwitten.

Voor een meer precieze aanduiding van de eiwitbehoefte van het paard wordt ook wel de hoeveelheid Verteerbaar Ruw Eiwit Paard, oftewel VREp, gebruikt. Dit is in grammen de hoeveelheid eiwit in het voer, die het paard daadwerkelijk kan verteren. Als voorbeeld: haar bestaat bijna geheel uit eiwit, maar het paard kan dit niet verteren, dus uiteindelijk zijn het voor hem nutteloze eiwitten: de VREp waarde is 0. In een paardenbrok kan 121 g per kg eiwit zitten, waarvan 85 g/kg voor het paard verteerbaar is: de VREp waarde is dan 85.
De totale eiwitbehoefte van een paard is afhankelijk van het ras, het gewicht, de leeftijd, de hoeveelheid arbeid en eventuele dracht of melkproductie. Voor een niet drachtige of zogende KWPN merrie van 600 kg, die elke dag lichte arbeid verricht, geldt bijvoorbeeld een dagelijkse onderhoudsbehoefte van 365 + een arbeidstoeslag van 105 = 470 g VREp.

De precieze eiwit- en energiebehoefte van uw paard kunt u met hulp van uw dierenarts, voerleverancier of tabellen van het Productschap Diervoeder vrij nauwkeurig uitrekenen. Maar bedenk hierbij wel dat ”het oog van de meester” nog altijd de doorslag geeft. Niet een tabel, maar uzelf kan het beste beoordelen of uw paard goed in zijn vel zit.

Eiwitten in voedingssupplementen en kruiden
Ook voedingssupplementen en kruiden bevatten eiwitten; voedingssupplementen en kruiden zonder eiwitten bestaan niet. Het percentage eiwitten in voedingssupplementen kan zelfs heel hoog zijn (tot wel 25%!). Deze voedingssupplementen zijn heel rijk aan Aminozuren en de eiwitten zijn goed verteerbaar en afbreekbaar. De aminozuren zijn belangrijke bouwstenen van o.a. de spieren, pezen, banden, huid en de hoeven. U moet dit percentage dan ook niet vergelijken met het percentage ruw eiwit in het voer. Bovendien geeft u van een supplement hooguit 60-80 gram en geen kilo's. U hoeft met een voedingssupplement of kruidenmengsel (als u zich aan de geadviseerde hoeveelheid houdt), dus niet bang te zijn voor het voeren van te veel eiwitten.

Ter illustratie: 25% van 60 gram is slechts 15 gram. Een voer met 8% ruw eiwit bevat per kg al 80 gram eiwit.

Eiwitten worden in het lichaam omgezet in Aminozuren. Enzymen in de maag starten het afbraakproces waarbij lange ketens moleculen in steeds kleinere delen worden opgesplitst. De aminozuren worden door de darmcellen opgenomen en worden vervolgens aan het bloed afgegeven.
Voor een goede afbraak van eiwitten is het belangrijk dat er in de maag en darmen voldoende enzymen worden aangemaakt. Natuurlijk speelt ook de kwaliteit van het ruwe eiwit een belangrijke rol bij de afbraak tot aminozuren. Er zijn een aantal stoffen die tijdens de stofwisseling kunnen helpen bij de afbraak van eiwitten. Dit zijn onder andere Gist, Probiotica en enzymen.