Meld je aan op onze nieuwsbrief ontvang 10% korting voor je eerst volgende bestelling!

 

HOPE for Horses: Tegemoet komen of Eisen stellen?


Tegemoet komen? Of eisen stellen?
Er is denk ik geen wereld meer verdeeld dan de paardenwereld. Over alles kun je discussiëren. Ik zal een paar voorbeelden geven;

  • Voer: Wel of niet brok/ krachtvoer bijvoeren? Wel of niet hooi met bemesting? Wel of niet in plastic? Wel of niet kunstmest? Wel of niet onbeperkt hooi voeren? Wel of geen slowfeeders?
  • IJzers: Wel of geen ijzers? Wel of niet natuurlijk bekappen? Wel of geen hoefschoenen? Bij hoefziektes wel of geen aangepast beslag?
  • Harnachement: Wel of geen bit? Wel of geen boom in je zadel? Wel of geen stang en trens? Wel of geen sporen? Wel of geen onderleggers in je zadel?
  • Instructie: Wel of geen prestatie van je paard eisen? Wel of geen rekening houden met je paard? Wel of geen tegemoetkoming aan de karaktereigenschappen van je paard? Natural Horsemanship of klassieke rijkunst? 

Pas jij je training aan?
Het ene paard is het andere niet, dat hoef je zelfs een leek niet uit te leggen, maar hoe ga jij met jouw paard om? Kom jij je paard tegemoet in bijvoorbeeld rijden in wind of in een natte zware bak? En zo ja; hoe dan? Rijd je niet? Of zoek je het juist op en pas je jouw “training” of rijderij aan. Of vind je dat jouw paard het maar moet doen omdat jij dat graag wilt? Vind jij dat je paard zich aan moet passen?

 

Ruitergevoel
Eén van de belangrijkere skills die je als ruiter nodig hebt is het ruitergevoel. Ook hier kun je weer over discussiëren. Betekent ruitergevoel de best mogelijke prestatie neerzetten met je paard tijdens trainingen of op wedstrijden? Of betekent het dat je het dichtst mogelijk bij de behoeftes/gevoelens van jouw paard kunt blijven?
Zonder oordeel is het zo dat niet iedere ruiter direct en per definitie over een ruitergevoel beschikt. Paardrijden is een gevoelsport en een teamsport! Een sport waarbij 50% van het team zich voornamelijk uit via gedrag. De ene ruiter luistert daarnaar, de andere vindt dat het paard zich heeft te schikken. Beide kan werken......................... toch?
Hmm, dat zou je misschien ook weer ter discussie kunnen stellen, want, wanneer jouw paard niet mee mag doen in het aangeven waar zijn grenzen liggen dan zou je je kunnen afvragen waarom jij zo gek bent op jouw paard!
Wat is het belang van jouw paard???
Kun jij je nog herinneren waarom je zo graag op pony- paardrijden wilde? Wat was jouw drive om op een paard te gaan zitten? Of er zelfs misschien wel één aan te schaffen?


Iedereen heeft zijn mening
Heel soms lijkt het alsof wij als mens vinden dat het paard per definitie ondergeschikt aan ons moet zijn (even voor de duidelijkheid: wij als mens hebben een verantwoording om onszelf en ons paard veilig te houden ten alle tijden! Dus dit gaat niet over alles toestaan wat jouw paard graag zou willen doen!!!).

Maar waarom willen we interactie met het paard? Het paard zal toch ook een inbreng mogen hebben om er een gezonde relatie aan over te houden.

Soms lijkt het in de paardenwereld alsof het belangrijker is om je buurman/buurvrouw op stal te vertellen wat hij/zij allemaal anders zou moeten doen dan dat we ons met ons eigen paard bezig houden. Onze meningen vliegen over de wereld alsof het de enige mening is met recht van bestaan.

Maar ervan uitgaande dat het overgrote gedeelte van onze “paardengekken” serieus het beste met zijn paard voor heeft, zouden we toch ook misschien een klein beetje meer elkaar in onze waarde kunnen laten wat betreft keuzes die iemand maakt!
Soms lijkt iemand een onmogelijke of rare keuze te maken terwijl, wanneer je ernaar vraagt, er een hele redelijke uitleg komt. Logisch zelfs! Vanuit het perspectief van degene die je net veroordeelde en kan het de meest logische keuze zijn in die situatie. Naast alle meningen die we hebben moet dit toch mogelijk zijn :)?

 

Storm in het hoofd
Nu is het zo dat we al hebben meegekregen dat het weer aan het omslaan is naar herfst... herfst gaat meestal nog redelijk, maar voor de meeste paardenmensen onder ons is de winter niet echt een pretje. Zeker niet wanneer je ook nog eens alle werkzaamheden moet doen in je paddocks, weides of stallen. Winterweer betekent slepen met alle spullen, poepscheppen en je momenten pakken die je krijgt van het weer en je toch ietwat natte bak.
En dan, daar sta je met je jonge paard die windkracht vijf echt geweldig vindt, maar zeker niet om op zijn of haar ruiter te hoeven letten. Stap je dan op en zoek je het op? Of blijf je liever met twee beentjes op de grond omdat je weet dat jouw paard ieder moment kan ontploffen? (Het hoeft trouwens niet eens perse over een jong paard te gaan, mijn eigen al ietwat oudere vriend houdt zeker niet van de combi wind en rijden en zal daar dan ook duidelijk in zijn ;) )

 

Durf te kiezen vanuit jouw gevoel
Is het eerlijk om op een paard te stappen waarvan je weet dat het moeite heeft met wind en jij het spannend vindt? Of is het in zo'n situatie eerlijker voor jezelf en voor jouw paard om lekker gaan longeren of loswerken of wat dan ook maar zonder dat jij het risico loopt om gelanceerd te worden? Kom je in zo'n situatie jezelf en je paard tegemoet? Of stap je op omdat dat zo hoort met alle gevolgen van dien?

Durf jij deze keuze te maken vanuit je gevoel? 

Delen: