Meld je aan op onze nieuwsbrief ontvang 10% korting voor je eerst volgende bestelling!

 

HOPE for Horses: Spanning

De vanzelfsprekendheid verdwijnt echter als sneeuw voor de zon wanneer je een paard hebt wat het niet zo vanzelfsprekend vindt dat je op zijn rug stapt en niet schroomt om je dit ook te laten weten!  Ik maak beide mee in mijn werkzaamheden. Paarden die het prima vinden dat je opstapt (gelukkig gebeurt dit ook heel vaak!), maar zeker ook paarden die dit niet prima vinden! 

Bij paarden waar je zo mee weg kunt rijden (zonder overigens te zeggen dat je hierbij per definitie een “makkelijk” paard hebt) heb je zelf in de gaten te houden of er misschien dingen beter zouden kunnen. Sommige paarden geven nou eenmaal heel “zacht” aan dat ze ongemakken ervaren en zullen ook nooit “hard” hun boodschap aangeven. Bij de paarden die zonder twijfel van mening zijn dat je beter niet op kunt stappen, kan het een hele zoektocht zijn om erachter te komen waardoor je niet kunt opstappen en wegrijden. Hierbij heb je verschillende uitgangspunten vanuit het paard.

Fysieke oorzaken

Zo is het belangrijk om eerst fysieke oorzaken uit te sluiten. Het ene paard is veeleisender dan het andere. Het zadel is daar een voorbeeld van. Terwijl het ene paard fluitend doorloopt met een niet passend zadel, ligt de andere al bijna voor dood op de grond (bij wijze van spreken) wanneer het zadel net aan past. Persoonlijk vind ik een duidelijk paard een verademing, omdat je dan niet zo snel voorbij zijn grenzen kan gaan en dus minder "schade" aan zou kunnen richten. Om uit te vinden waar het probleem nou vandaan komt kan, zoals hierboven al genoemd, best een hele klus zijn!

Verschillende oorzaken en signalen

Zo zouden minder voor de hand liggende oorzaken van een – vanzelfsprekend paard om op te stappen - probleem vanuit de basis kunnen zijn. Te snel ingereden bijvoorbeeld, of fysiek gezien nog niet sterk genoeg om een ruiter te kunnen dragen. Jonge paarden die niet echt hebben begrepen wat er van hun verwacht wordt waardoor er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Paarden die ingereden zijn met een zadel wat niet past, of zelfs een gebroken boom heeft! De pijn die een paard ervaart in het begin van zijn carrière als rijpaard kunnen nog lang parten spelen. Er zijn ook paarden die welwillend zijn, maar nooit de kans hebben gehad om het gevraagde te kunnen begrijpen! Zo'n paard zal zijn signalen groter gaan afgeven. Niet omdat het paard kwaad zou willen doen, nee omdat het nu eenmaal een vluchtdier is en dus per definitie als zodanig zal reageren met alle gevolgen van dien! Juist bij deze paarden hebben wij als mens de verantwoording om goed naar de signalen te kijken die het paard afgeeft! Adem inhouden bijvoorbeeld, het orenspel, een strakke mond of ogen met een randje wit. Het zijn maar zo een paar (relatief kleine) signalen die het paard af zou kunnen geven bij angst of ongemak.

Paarden die te snel zadelmak gemaakt zijn en daarnaast niet begrepen worden wanneer alle lampen op rood staan geven gevaarlijke situaties omdat ze niet meer kunnen vertrouwen op de signalen die ze hebben afgegeven. Er is immers niet naar geluisterd. Het hoeft hierbij trouwens zeker niet te gaan om moedwillig kwaad doen van beide kanten! Hier komt vooral ons invoelend vermogen bij kijken en of je paard nog jong is of al wat ouder doet er eigenlijk niet toe. Wat er wel toe doet is hoeveel je paard heeft meegemaakt in zijn carrière als rijpaard. Hoe diep zit zijn angst, ongemak, onbegrip? En hoeveel ben jij bereid om te kijken en ook luisteren naar je paard?

CTO blokkade

Wanneer er een paard bij ons in training komt die een CTO blokkade heeft gehad lijkt het in eerste instantie erop dat hij “even” doorgereden moet worden. De eigenaresse is herstellende van een hernia en kan dit gedeelte daardoor niet op zich nemen, het paard is behandeld aan de CTO blokkade en mag daardoor weer bereden worden. Ik krijg eerlijk het hele verhaal te horen; dat hij vanuit het niets lijkt te ontploffen, maar dat hij dusdanig veel pijn heeft moeten ervaren dat het ook bijna niet anders zou kunnen dan dat hij een reactie op de pijn geeft die wij liever niet wensen wanneer we op zijn rug zitten ;) Er is dus eerst goed gekeken naar zijn lichaam en hieraan behandeld. Het zadel is passend gemaakt en alles zou nu weer goed moeten zijn om te kunnen gaan rijden. 

Veel spanning

Zodra hij de trailer uitstapt zie ik een zacht oog in een paard met enorm veel spanning in zijn lijf! Hij heeft een hele dikke harde hals. Hij schrikt van alles en staat het liefst op een afstandje te kijken wat je doet. Ik ga ervan uit dat dit komt omdat alles nieuw voor hem is en geef hem de tijd om te wennen. Na een aantal dagen hem het initiatief te hebben laten nemen ga ik met hem aan de slag. Zelf het initiatief nemen vind hij wel wat en zoekt hierdoor veel contact! Ik raak hem bewust niet veel aan omdat hij dat ook al als spannend ervaart. Hij deinst direct terug wanneer hij denkt dat ik hem aan wil raken, wanneer dit gebeurt wacht ik rustig tot hij zelf weer bij mij komt, op zijn initiatief! De beloning is ontspanning.

Zolang ik op de grond met hem werkt is er helemaal niets mis! Hij is goed bereid mee te werken en geeft weinig spanning aan, maar zodra ik aanstalten maak om op te stijgen, of alleen al een krukje naast hem zet om op te stappen gaat het mis. Hij wordt helemaal gespannen, hoofd gaat omhoog en er is geen spier in zijn lijf die niet gespannen staat, ook draait hij weg. De spierspanning die hij opbouwt liegt er niet om!  Een gespannen paard kan niets leren dus ik besluit om eerst magnesium in te zetten om hem met zijn spanning te helpen, en magnesium is hiervoor gemaakt! Hij moet zijn lichaam eerst weer kunnen ontspannen. Door gebruik te maken van de TTouch methode begint hij weer wat te ontspannen. Dit is echter niet in één dag geregeld. Dit heeft zolang nodig als het paard aangeeft dat het nodig is! Wanneer ik luister naar hem win ik uiteindelijk meer tijd dan wat het me nu kost!

Wanneer we weer verder kunnen met de opbouw van de training komt iedere keer de spanning weer terug, hij kan het niet af laten vloeien. Op deze manier heeft het weinig zin om op te stappen omdat je er geheid afligt! Ik besluit hem te helpen met deze spanning door hem te leren omgaan hiermee. Zodra hij het kleinste beetje ontspanning laat zien haal ik alle druk weg. Hierbij is het van groot belang dat ik geen fouten maak en ik moet zorgen dat ik alert en snel, maar rustig reageer zodra hij zijn hoofd laat zakken, begint te ademen of een zachter oog krijgt. Zodra hij in de gaten heeft dat hij zelf bepaalt wanneer de druk weggaat gaat hij met sprongen vooruit. Zijn zelfvertrouwen groeit en dit is absoluut noodzakelijk bij een paard wat ontploft uit angst! Snel zal het bij dit paard echter niet gaan, hij heeft al teveel meegemaakt, maar met veel geduld zal deze weg zeker worden beloond!

Delen: