Het mooiste van het werken/omgaan met paarden is dat je als mens kunt groeien. Het omgaan met een vluchtdier, wat al zo lang samenwerkt met de mens, maakt je eigen instincten scherp. Het leert je op je eigen gevoel te vertrouwen!
Aanleuning: een constante VERBINDING tussen de hand van de ruiter en de mond van het paard. Zo staat het tenminste in de boeken. Op zich lijkt aanleuning in de uitleg best een makkelijk iets. Toch?
Ieder paard krijgt er mee te maken; ingereden worden! Het ene paard wordt zo goed als zadelmak geboren, het andere paard moet van ver komen. Dat heeft vooral met karakter te maken.
Ken je dat, een huis waar je honderd keer langs bent gereden dat ineens leegstaat en na nog een half jaar is het huis zo goed als ingestort? De “bezieling” is eruit en weg is het huis!
Voor velen van ons is het een normale zaak om op je paard te klimmen om een lekker stukje te gaan rijden. Daar denk je dan eigenlijk helemaal niet zo bij na.
Na een aantal weken grondwerk met Maya, waarin hele mooie momenten zijn geweest met veel rust en contact tussen Susan en Maya, beginnen we voorzichtig te praten over rijden.